CO OZNACZA TERMIN CERAMIKA PORYZOWANA?

Ceramika towarzyszy człowiekowi od tysięcy lat. Cegłę wypalano z gliny już w połowie III tys. p.n.e., miała ona kształt sześcianu a obiekty z niej wzniesione możemy jeszcze dziś podziwiać w krajach Bliskiego Wschodu. W starożytnym Rzymie pojawiły się cegły płaskie, w średniowieczu na obszarze całej Europy stosowano cegłę prostopadłościenną. Obecnie do wznoszenia murów powszechnie stosuje się pustaki ceramiczne. Najnowsza generacja tych pustaków wytwarzana jest z ceramiki poryzowanej.

Na etapie przygotowania surowca, z którego produkuje się pustaki, do gliny dodawane są trociny drzewne, które w trakcie obróbki termicznej w piecu, w temperaturze bliskiej 1000oC wypalają się - pozostawiając w czerepie ceramicznym mikropory. Proces poryzacji wpływa korzystnie na właściwości pustaków ściennych. W stosunku do produkowanych metodami tradycyjnymi charakteryzują się one wyższą izolacyjnością cieplną, dobrą izolacyjnością akustyczną, mrozoodpornością i odpornością ogniową. Mieszkańcy budynków wymurowanych w systemie ceramiki poryzowanej chwalą korzystny mikroklimat panujący w pomieszczeniach, cenią sobie możliwość życia w budynkach wzniesionych z ceramiki ekologicznej, produkowanej w oparciu o naturalne, przyjazne dla człowieka surowce.

W Polsce ściany trójwarstwowe w technologu tradycyjnej najczęściej wykonuje się w 2 fazach: najpierw wznosi się warstwę nośną lub wypełniającą muru trójwarstwowego z pozostawionymi kotwami stalowymi służącymi do połączenia wszystkich warstw - następnie jednocześnie montuje się izolację termiczną i muruje warstwę elewacyjną z cegieł klinkierowych lub licowych.

W Europie Zachodniej często wykonuje się ściany warstwowe wznosząc jednocześnie wszystkie warstwy.

W obu jednak przypadkach wznoszenie ceramicznej warstwy elewacyjnej składa się z 2 etapów:

1. właściwe murowanie warstwy elewacyjnej
2. Spoinowanie

Co my sądzimy o technologiach wznoszenia ścian konstrukcyjnych, murów trój-warstwowych? Zapraszamy do zakładki „nasze porady”